تاثیر کاربرد مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیت خواب بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر

مقدمه: کیفیت خواب بیماران پس از عمل پیوند عروق کرونر پایین بوده و یکی از عوارض شایع پس از عمل محسوب می شود که دارای اثرات نامطلوبی بر سیستم قلبی عروقی مانند تشدید ایسکمی و انفارکتوس قلبی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر کاربرد مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیت خواب بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر انجام گردید. روش: این مطالعه نیمه تجربی با مشارکت 60 بیمار تحت عمل پیوند عروق کرونر مراجعه کننده به مرکز توانبخشی قلب بیمارستان شهید فقیقی شیراز که به طور هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی سازی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفته بودند، انجام شد. مدل مراقبت مشارکتی که شامل 4 مرحله انگیزش، آماده سازی، درگیرسازی (اجرا) و ارزشیابی بود، در گروه مداخله اجرا گردید. کیفیت خواب در هر دو گروه توسط پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ سنجیده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری تی (مستقل و زوجی)، کای اسکوئر و من- ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمرات کلی کیفیت خواب قبل از مداخله در گروه مداخله 29/2±30/10 و در گروه شاهد 02/2±7/8 بود که پس از اجرای مداخله در گروه مداخله به 27/2±53/6 و در گروه شاهد به 08/2±10 رسید. نتایج بیانگر آن بود که از نظر میانگین نمرات کلی کیفیت خواب بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر بعد از مداخله اختلاف آماری معنی داری بین دوگروه مداخله و شاهد وجود دارد (05/0>p). نتیجه گیری: کاربرد مدل مراقبت مشارکتی می تواند در بهبود و ارتقاء کیفیت خواب بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر موثر باشد. بنابراین استفاده از این مدل برای مراقبت این بیماران و بیماران مشابه توصیه می شود.